2.   Beurtschipperserf - Een Beurtschipper is iemand die een kleine bootdienst op het binnenwater onderhoudt tussen twee of meerdere plaatsen. 

Bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 23 augustus 1994.

3.   Heemraadserf - Een heemraad is een lid van het dagelijks bestuur van een waterschap. Een heemraad heeft een vergelijkbare functie als een wethouder bij een gemeente.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 16 december 1986.

4.   Herbergierserf - Een waard (ook wel herbergier of kastelein) was in vroeger tijden de baas of de gastheer van een herberg of taveerne. Het woord is afkomstig van ward dat beschermen of bewaken betekent.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 16 december 1986 en bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 23 augustus 1994.

5.   Koopmanserf - Een handelaar, ook koopman of kooplied genoemd, is iemand die verschillende waren opkoopt en ze vervolgens weer te koop aanbiedt.

Bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 23 augustus 1994.

6.   Molenaarserf - Een molenaar is iemand die zich bezig houdt met het malen van iets op een molen.

Bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 23 augustus 1994.

7.   Richterserf - De middeleeuwse richter verschilt hemelsbreed van de huidige rechter. De richter was wel de door de heer benoemde voorzitter van het gericht, maar vonnissen deed hij niet.
Die taak liet hij over aan bijzitters, die keurgenoten, maalmannen, schrerer (rekken) of hofgenoten werden genoemd.

De twee of meer keurgenoten moesten een "oordeel vinden", de richter maakte het bekend en droeg zorg voor de uitvoering.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 16 december 1986.

8.   Schepenerf - Een schepen is een openbaar bestuurder op plaatselijk niveau.

In Nederland wordt een schepen wethouder genoemd. De term schepen was in Nederland vóór 1795 wel gebruikelijk als dorps- of stadsbestuurder.

Schepenbank was het oude woord voor het lokale bestuur, met inbegrip van de plaatselijke rechtspraak.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 16 december 1986 en bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 23 augustus 1994.

9.   Schoutserf - De schout, was een lokaal ambtenaar belast met bestuurlijke en gerechtelijke taken en het handhaven van de openbare orde.

Zijn taken varieerden naar tijd en plaats. Vanaf de zeventiende eeuw tot aan de Franse tijd werd ook wel de naam drossaard gebruikt.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 16 december 1986 en bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 23 augustus 1994.

10.   Stationserf - Een spoorwegstation, treinstation of kortweg station is een plaats waar treinen stoppen en vertrekken en de reizigers kunnen in-, uit- en overstappen en/of goederen kunnen worden verladen.

Vanaf april 2009 doet de begane grond van het oude station dienst als eetcafé, gerund door verstandelijke gehandicapte. Op de zolder van het oude station zit het archeologisch museum van Houten. Dit is tevens ook de plek waar de Archeologische werkgroep 'Leen de Keijzer' is gehuisvest.

Het Stationserf heeft voordat hij zijn naam kreeg. Nog twee voorgaande straatnamen gekend. Bij de aanleg van de spoorlijn Utrecht - 's-Hertogenbosch in de periode 1868 - 1870 werd de Stationsweg aangelegd. Liggende tussen de Vlierweg en de Loerikseweg.

Bij raadsbesluit van 4 oktober 1962 werd dit gewijzigd in Stationslaan. Dit werd gedaan nadat de gemeente Houten werd samengevoegd met de gemeenten Schalkwijk en Tull en ' t Waal per 1 januari 1962. Na deze samenvoeging moesten alle straatnamen worden herzien en opnieuw worden vastgesteld. Om dubbele straatnamen in één gemeente te voorkomen. 

Bij raadsbesluit van 16 december 1986 werd de straatnaam gewijzigd in Stationserf. Dit om de straatnaam aan te laten sluiten bij het wijknaam thema van de toen nieuw te bouwen wijk De Erven.

Het tolhuisje van de tolgaarder op de hoek van de Herenweg en Utrechtseweg, heden Lupine-oord.

Bron: archief familie Waller/Rouffaer.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 16 december 1986.

12.   Veldwachterserf - Een Veldwachter was de benaming van een politioneel ordehandhaver. De tegenwoordige Politie.

Bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 23 augustus 1994.

13.   Vierschaarserf - Een Vierschaar is een vroegere rechtbank.

Op 26 februari 1985 werd bij raadsvergadering besloten om 'woongebied-C' de naam De Meent te geven. De naam gaat terug op De Loerikse Meent. De ge(meent)e grond werd door de inheemse bevolkingen gebruikt vanaf de achtste- tot omstreeks de dertiende eeuw.

Een meent of mient (gemene grond) was een onverdeelde gemeenschappelijke weide zoals die vroeger voorkwam, meest als onderdeel van een gemeynt of marke. Meenten kwamen met name voor op zandgronden. Afhankelijk van de regio en de bodemvruchtbaarheid werd de meent op enig moment in het verleden verdeeld tussen de gerechtigden.

In de jaren na 1985 die er volgde spraken bewoners van de wijk De Meent vrijwel nooit over dat ze in De Meent wonen. Maar in de wijk De Erven. De Meent was ook een naam voor deel bouwprojecten om de wijk in bouwfases te ontwikkelen tot mei 1996.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 30 maart 1976 en bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 24 mei 1976.

4.   Ereprijshof -  Ereprijs (Veronica) is een groot geslacht van planten. In Nederland zijn er 22 wilde soorten bekend. Daarnaast zijn er ook nog een aantal soorten in cultuur. Er zijn overblijvende soorten maar er zijn ook soorten die eenjarig zijn. Wereldwijd zijn meer dan 500 soorten bekend.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 30 maart 1976 en bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 14 september 1976.

6.   Helmkruidhof - Helmkruid (Scrophularia) is een geslacht van bloeiende, kruidachtige planten uit de helmkruidfamilie (Scrophulariaceae). Het geslacht bevat een circa tweehonderd soorten.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 30 maart 1976 en bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 14 september 1976.

7.   Herikhof - De herik (Sinapis arvensis) is een eenjarige plant uit de Kruisbloemenfamilie (Brassicaceae). De plant wordt tot 80 cm hoog en heeft stijve haartjes aan de voet van de stengel. De plant komt algemeen voor op bouwland, langs wegen en langs dijken.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 30 maart 1976 en bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 24 mei 1976.

8.   Hoefbladhof - Hoefblad (Petasites) is een geslacht uit de familie Asteraceae. De botanische naam Petasites is afgeleid van het Oudgriekse woord 'petasos' dat een herdershoed aanduidt.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 30 maart 1976 en bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 24 mei 1976.

11.   Klaprooshof - Klaproos of papaver (Papaver) is een geslacht van bloeiende planten. Een bekende soort is de slaapbol (Papaver somniferum), waaruit opium gewonnen wordt. Deze soort wordt ook als sierplant gebruikt.

In het Vlaams wordt de klaproos soms kollebloem (toverkol of kol = heks) genoemd. In het Albanees noemt men de klaproos lule flanules oftewel bloem met vlagjes.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 30 maart 1976 en bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 24 mei 1976.

12.   Klaverhof - Klaver (Trifolium) is een plantengeslacht uit de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae). De meer dan driehonderd soorten groeien hoofdzakelijk in gematigde en subtropische streken van het noordelijk halfrond, maar ook in de bergen in de tropen.

Gerelateerde geslachten met de naam 'klaver' zijn honingklaver (Melilotus), hoornklaver (Trigonella), rolklaver (Lotus) en rupsklaver (Medicago).

Bij raadsvergadering vastgesteld op 30 maart 1976 en bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 24 mei 1976.

13.   Speenkruidhof - Het gewoon speenkruid (Ranunculus ficaria subsp. bulbilifer, synoniem: Ficaria verna subsp. bulbifer) is een laagblijvende voorjaarsbloeier die behoort tot de ranonkelfamilie (Ranunculaceae). De soortaanduiding ficaria komt van het Latijnse Ficus, dat vijg betekent.

14.   Weegbreehof - Weegbree (Plantago) is een geslacht uit de weegbreefamilie (Plantaginaceae). Het geslacht bestaat uit windbestuivers en heeft aarvormige bloeiwijzen. De bladeren zijn bij de meeste soorten parallelnervig, wat eerder een kenmerk is voor eenzaadlobbigen. Door deze twee kenmerken doen ze wat aan grassen denken. Bij de meeste in West-Europa voorkomende soorten staan de bladeren in een bladrozet bij elkaar.

In de periode 1975 tot 1978 was bij de tweede toenmalige wijkuitbreiding van de gemeente Houten in het bouwproject De Oord II - De Lobben (De Hoven) niet voorzien in een aansluiting op de toen nog aan-te-leggen Rondweg. De straten in de buurt De Hoven kwamen ten noorden van het Oude Dorp te liggen. Met in de planning ook een latere te bouwen aansluiting op het woon- winkelgebied van Het Rond en Het Kant. De hoofd ontsluitingsroute voor de buurt De Lobben is de in 1985 aangelegd Dorpsstraat. Die in het verlengde van de Prins Willem de Zwijgerlaan kwam te liggen.

Gezicht op de Grundweg in ca. 1900, met op de achtergrond het tolhuisje aan de Herenweg

nu De Poort, Herenweg en de Lupine-oord. Bron: archiecf familie Waller/Rouffaer.

De wijknaam De Lobben wat al vanaf 1975 gangbaar was bij de ontwikkeling van de nieuwbouwwijk is op 22 augustus 1995 door het college van burgemeester en wethouders vastgesteld als officiële wijknaam voor de straten in De Hoven.

Volgens de visie van de gemeente en de stedenbouwkundige moest dit te grote plan aangepast worden. Iets waar de omwonden blij mee waren. Uiteindelijk werd het plan vier luxe woonhuizen en een woongroep voor een christelijke zorginstelling. De ontsluiting voor gemotoriseerd verkeer zou via de Boekweit-oord gaan lopen.

Een aantal omwonende achte het nodig om hun gelijk bij de Raad van State te halen. Maar behaalde hiermee uiteindelijk bakzeil. In januari 2010 werd de straat met woonhuizen en de woongroep feestelijke geopend.

De toenmalige burgemeester Cor Lamers knoopte twee linten aan elkaar. Als symbolisch teken van verzoening tussen de zorgorganisatie, omwonende en de gemeente Houten. En het ook als een nieuw begin te laten zijn.

8.   Linzen-oord - De linze (Lens culinaris) is een bekende peulvrucht, die al voor onze jaartelling op grote schaal verbouwd werd. Het feit dat de linze wordt genoemd in het Oude Testament, getuigt hiervan.

De eigenlijke linze is het zaad van de plant, dat gedroogd wordt verhandeld, in verscheidene kleuren en groottes. Linzen hebben veel warmte nodig, zodat in Nederland dit gewas meestal in de glastuinbouw of onder een tunnel verbouwd wordt.

De Lupine-oord werd in 1976 aangelegd als twee hoofdontsluitingsroute voor de buurt Den Oord. Via een zijweg de Papaver-oord zou het noordelijk deel van de buurt aan de oude Utrechtseweg tijdelijk worden ontsloten. Na het afsluiten van Utrechtseweg en het omvormen ervan tot het Imkerspark werd de Lupine-oord doorgetrokken tot aan De Poort, Herenweg en Romeinenpoort. Vandaar dat de naam van de weg in twee straatnaambesluit is samengesteld.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 26 april 1977 en bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 7 juni 1977.

11.   Mais-oord - Mais of maïs (Zea mays subsp. mays) is een graan afkomstig uit Midden-Amerika en behoort tot de grassen. Mais is een directe domesticatie van de teosinte Zea mays ssp. parviglumis.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 26 april 1977 en bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op 7 juni 1977.

12.   Meekrap-oord - De meekrap (Rubia tinctorum), ook wel mee of mede, in het Engels madder genoemd, is een plant die behoort tot de sterbladigenfamilie (Rubiaceae). Meekrap werd vroeger gebruikt als grondstof voor de rode kleurstof alizarine.

Den Oord - Woonplaats (soms ook 'woonkern' of 'oord') is in het algemeen dagelijkse spraakgebruik een relatief dichtbevolkt gebied met bewoning, vergelijkbaar met het begrip nederzetting. Een woonplaats kan zowel een losliggende kern van bij elkaar wonende mensen zijn, als ook een aantal in elkaar overlopende kernen. Dit laatste gebeurt meestal bij de groei van één bepaalde kern die zich naar andere plaatsen uitstrekt, of er is sprake van groei van meerdere kernen.

Bij de herziening van de wijkindelingen en buurten in 2011 in opdracht van het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft de gemeente Houten de wijknamen die waren vastgesteld in 1979, 1995 en 1996 bij collegebesluit burgemeester en wethouders op dinsdag 13 maart 2012 ingetrokken. Na deze dag werd de naam Den Oord als wijknaam niet meer gebruikt in de administratie.

Ook kreeg de kern van Houten riolering. Veel wegen werden opgebroken. Het gemeentehuis van Houten verdween. Voor wat betreft de brandweer kwam er in 1947 een autospuit.

Burgemeester Haefkens kreeg te maken met de annexatie van het gebied ten noorden van de A12. Ook werden er grenscorrecties met Bunnik en Jutphaas uitgevoerd.

Bron: Oudhouten.nl

Bij raadsvergadering vastgesteld op 26 november 1959.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 4 oktober 1962.

2.   Burgemeester Wallerweg -

Burgemeester Jacob Waller was burgemeester van de gemeente Houten van 1877 tot 1925.

Burgemeester van Houten tussen 20 mei 1877 en 18 mei 1925
Geboren: 14 oktober 1848 te Utrecht
Gestorven: 23 maart 1926 te Houten
In Houten is een straat naar hem genoemd; de Burgemeester Wallerweg.

Burgemeester Waller is de langstzittende burgemeester die Houten heeft gekend. 48 jaar stond hij aan het roer van de gemeente en was de opvolger van burgemeester S. van Raven, die eveneens lange tijd burgemeester van Houten was.

De Grund

Waller was eerst burgemeester van Koudekerk aan den Rijn, toen hij in 1877 burgemeester van Houten werd. Bij zijn aantreden liet hij een modern en markant huis bouwen. Het huis kreeg de naam De Grund en stond buiten het dorp langs de doorgaande weg van Utrecht naar Schalkwijk (thans De Poort geheten). Hij blijft hier tot aan zijn dood wonen.

Hij stond bekend als een krachtige bestuurder die opkwam voor de gemeentelijke belangen. In zijn periode maakte hij zich sterk voor het verbeteren van de wegen in Houten, die ’s winters niet altijd goed begaanbaar waren. Als voorzitter van het Waterschap Houten kon hij vanaf 1887 hier veel in betekenen.

Burgemeester Waller startte zomers soms zijn werkzaamheden om 5 uur ’s ochtends. Een keer liet hij de gemeenteraad om 6 uur ’s ochtends aanvangen. 40 jaar lang was hij ook gemeentesecretaris. Pas in 1917 werd er een gemeentesecretaris (L.A.H. de Ruijter) aangesteld. Hiervoor werd het gemeentehuis met één verdieping uitgebreid. Aanleiding was de administratie rond distributiebonnen tijdens de Eerste Wereldoorlog.

3.   De Passage - Een winkelpassage of winkelgalerij is een volledig overdekte straat met aan weerszijden winkels, die alleen toegankelijk is voor voetgangers.

Een passage (Frans voor doortocht, verbindingsgang) is vaak onderdeel van een winkelgebied waarin het meerdere (onoverdekte) winkelstraten met elkaar verbindt. Afhankelijk van de grootte kan een passage ook als winkelcentrum of onderdeel van een winkelcentrum worden gezien.

4.   Dorpsstraat - Een vrij recente naam uit 1985. Oude Dorpsstraatnamen verwijzen vaak naar een oude weg door het dorp heen.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 26 februari 1985.

De weg heeft in de loop van de eeuwen verschillende verandering in de loop van zijn tracé gekend.

Op de oudst bekende kaart (kaart 1) van het dorp van Houten uit ca. 1590 afkomstig uit het archief van De Ridderlijke Duitse Orde, Balije van Utrecht staat al een zandpad ingetekend die niet de huidige route volgt van hoe wij de Herenweg vandaag de dag in zijn tracé kennen. Het begin van het zandpad ligt aan de Burgemeester Wallerweg en lijkt meer naar het westen te liggen. Dan zoals wij het vandaag de dag kennen. 

Het pad liep vroeger gezien vanaf wat nu de Romeinenpoort is tot aan de kruising van de Wulfsedijk met de Vikingenpoort en Warinenpoort. Eenmaal aangekomen bij De Steenen Poort kon men via de vroegere Wulfsedijk (Kromme Laan) een vrije doorreis garanderen vanaf ter hoogte boerderij 't Groen.

Thé van der Vegt schrijft in een brief op 13 september 1989 een van zijn familieleden aan met herinneringen van zijn vroegere jeugd aan de Houtensewetering. Thé is een aanverwant familielid van familie Sturkenboom die al ruim 200 jaar aan de Houtensewetering wonen en boeren.

In een paragraaf van de brief staat het volgende over het vroegere Bedelaarspad geciteerd.

Provinciale Waterstaat legende over enkele kilometers nieuwe ontslutingswegen aan die aansloten op de Utrechtseweg. Dit werd gedaan om de al oude zijwegen zoals die van de Burgemeester Wallerweg en de aansluiting op de Houtensewetering en Leedijk bij de Schalkwijkseweg af te sluiten voor het gemotoriseerd verkeer. De nieuwe zijwegen zorgden ervoor dat verkeer gestroomlijnder de weg op en af konden.

De weg die over het Bedelaarsdpad werd aangelegd, liep achterlangs huize De Grund om in het zuidoosten weer op de Van Tiellandtweg (Vikingenpoort) aan-te-sluiten. Een zijweg op deze onofficieel genaamd Tiellandtweg-Zuid sloot aan op de parkeerplaats van het gemeentehuis van Houten die van 1957 tot 1981 in de oude ambtswoning van burgemeester Jacob Waller was gevestigd. Voor 1978 kon men het gemeentehuis via de Utrechtseweg bereiken. Na 1978 moest dat dus via de Tiellandtweg-Zuid.

6.   Kerksteeg - Genoemd naar de Rooms Katholieke kerk die ernaast staat tussen de Loerikseweg en de Vlierweg.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 21 november 1989.

Op dinsdag 19 juli 1988 ten overstaan van de Houtense notaris Hendrik Gerrit van Otterloo de Kerksteeg verkocht. Het kerkbestuur van de Rooms Katholieke Kerk Houten verkocht de steeg aan de gemeente Houten.

In de jaren negentig van de negentiende eeuw werd de vroegere schuilkerk met pastorie naast de Kerksteeg afgebroken. Hierdoor kwam er ruimte vrij om aan het bestaande perceel aan de Loerikseweg 6 even-zijde nieuwbouw te realiseren.

In 1899 is het gebouw gesplitst in de huisnummers 6 en 8. Ten oosten van het pand ontstond rond 1900 een pad wat in de volksmond de Kerksteeg werd genoemd. Die naam kreeg het pad omdat het een kortere verbinding was voor de bewoners van de Vlierweg naar de Loerikseweg naar de nieuwe kerk. 

Met de grond die overbleef met de bouw van de kerk werd de pastorie en kerkhof uitgebreid.

 7.   Kolenplaats - Het centrale parkeerterrein voor de auto in het Oude Dorp is de Kolenplaats.

Eens was het het terrein van de Algemene Openbare bassisschool met een ontsluiting was met de naastgelegen Pr. Bernhardweg. In 1996 werd het noordelijk terrein ingericht als parkeerterrein. Toen De Passage, een kleine winkelstraat met bovengelegen woningen werd gerealiseerd. Op die plek stond tot 1994 de Raiffeisenbank.

Het terrein krijgt een doorsteek met de aanleg van de Kolensteeg, zodat er een korte wandelingen verbinding ontstaat naar het Plein.

Op de plek van het pand aan het Plein nr. 10 was in de jaren vijftig en zestig van de twintiste eeuw een kolen- en fruithandel van de familie Van Hal.

Bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op dinsdag 14 november 2023.

8.  Kolensteeg - 

De steeg is een korte wandelverbinding tussen de Kolenplaats (parkeerterrein) en het Plein. Op het terrein was in de jaren vijftig en zestig in de twintigste een kolen- en fruithandel van de familie Van Hal.

Bij besluit van college van burgemeester en wethouders vastgesteld op dinsdag 14 november 2023.

9.   Koningin Emmaweg - Adelheid Emma Wilhelmina Theresia, geboren als Adelaïde Emma Wilhelmina Therèse zu Waldeck und Pyrmont (Arolsen, 2 augustus 1858 – Den Haag, 20 maart 1934), prinses zu Waldeck und Pyrmont, was de tweede echtgenote van koning Willem III der Nederlanden van 7 januari 1879 tot zijn dood op 23 november 1890 en koningin-regentes der Nederlanden van 1890 tot 1898.

Als regentes nam zij het koninklijk gezag waar; eerst enkele dagen voor de dood van haar echtgenoot, de daarop volgende jaren voor haar minderjarige dochter Wilhelmina, de koningin.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 4 oktober 1962.

De oorspronkelijk naam van de weg was 't Zandpad, Schonauwensen Zandpad of Schalkwijkseweg.
De weg heeft zijn nieuwe naam gekregen vanaf 13 maart 1929 als zijnde 'Julianaweg' omdat zij in die periode net was doorsneden was aan haar zuidkant. Door de aanleg en omlegging van de nieuwe provincialweg (Utrechtseweg - Schalkwijkseweg) om het toenmalige Oude Dorp van Houten heen (zuidkant). Dit werd in die tijd bewerkstelligd zodat het drukke en toenemende autoverkeer niet meer dwars door het dorp hoefde te rijden. Onderweg naar Culemborg of Beusichem.

De weg werd verlegd in opdracht van hoofdingenieur Anton Mussert. In tijd werkzaam bij de Provinciale Waterstaat van Utrecht. In Musserts werkzame periode zorgde hij voor meer infrastructurele aanpassingen en verbouwingen in de provincie Utrecht. Zo is de keuze en uitstippeling van het tracé van het Amsterdam Rijnkanaal van Amsterdam naar Tiel naar de rivier de Waal van zijn hand en idee.

Er zal voor de naam Julianaweg destijds gekozen zijn om aansluiting te krijgen bij de landelijke steden en dorpen. Gemeenten gaven vooral vanaf de jaren 30 van de twintigste eeuw tot de jaren 60 van die eeuw vele namen naar leden van het Koninklijke Huis aan straten en wegen.
In het jaar 1929 is er geen jubileum of feest bekend waarvoor onze toenmalige koningin Juliana een straatnaam had kunnen krijgen.

In 1959 werd na een discussie in de gemeenteraad van Houten de naam als Koningin Julianastraat vastgesteld. Om de naam een frisser uiterlijk voor die tijd te geven. Hierna werd de naam op 4 oktober 1962 nog eens vastgesteld na de fusie met de toenmalige gemeenten Schalkwijk en Tull en 't Waal tot de nieuwe gemeente Houten op 1 januari 1962.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 13 maart 1929, als zijnde Julianaweg.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 26 november 1959, als zijnde Koningin Julianastraat.

Bij raadsvergadering vastgesteld op 4 oktober 1962, als zijnde Koningin Julianastraat.